Deze illustratie toont een groep slapende potvissen, geïnspireerd door een artikel dat ik jaren geleden in The Guardian heb gelezen. Het surrealistische beeld van verticaal slapende potvissen, zachtjes deinend op en neer met het getij, is me altijd bijgebleven. Dit diende als inspiratie voor mijn illustratie, waarin de thema’s dromen en gemeenschappelijkheid worden verkend. De uitgeademde luchtbellen vormen een gedeelde droom, waardoor de onderlinge verbondenheid binnen de groep wordt benadrukt.